Hij is echt mijn kind: het verhaal met The Puke

gisteren, we waren gasten op Scarlett’s allereerste verjaardagsfeestje. Het was echt prachtig – zonnige dag, lekker eten, lieve ontwerpen – maar Holden voelde het gewoon niet. Toen ik hem probeerde te laten sporten in de aankoop om wat lunch te eten (om de verjaardagscupcake te maken), jammerde hij: “Ik stikte” en stak snel om zich heen en zijn kleren (onder het mooie achtertuin feesttent).

Ik haastte hem weg van de andere jongeren evenals zuigelingen en ontdekte hem terwijl hij nog buiten was. Op dat moment werd onze tijd bij de viering besteed aan het veranderen, kalmerende en inpakken. Oh nou ja. Zieke jongeren komen voor en ze gooien alle andere plannen uit het raam.

Maar het grappige deel … (als er een is) is toen later op de dag (na opnieuw kotsen op de methode thuis), Holden vroeg me: “Mama, is er een foto van mij die overgeven op het feest van Scarlett?”. Sorry jochie, alles gebeurde ook snel. Ik stemde ermee in om te inspecteren met de ouders van Scarlett en verschillende grootouders om zeker te zijn, maar het lijkt erop dat dit niet gedocumenteerd is.

Ik heb het tenminste geblogd, Holden.