4 dingen die jongeren hun ouders vertellen dat het nooit moet worden genegeerd

delen is zorgzaam!

Delen

Tweeten

Delen

Kinderen moeten altijd goed communiceren met hun ouders. Het is eenvoudig, oer, zelfs voor een kind om naar zijn ouders te gaan wanneer er iets is dat hij nodig heeft of wil. Ouders begrijpen echter niet altijd wat het is dat hun kinderen proberen te zeggen, vooral de jongere. We hebben een lijst met dingen bedacht die kinderen dagelijks tegen hun ouders zeggen dat jij als ouder het misschien niet merkt.

Het herkennen van de uitdrukkingen van uw kind is het begin om hem echt te begrijpen. Hiermee kunt u die eigenschap (expressiviteit) erin versterken en zelfs de manier waarop ze het doen verbeteren. Dit is heel belangrijk, vooral als uw kind nog steeds erg jong is en mogelijk niet al zijn emoties zo duidelijk kan verwoorden als iemand die ouder zou zijn.

Houd er rekening mee dat echt luisteren naar je kinderen niet alleen gaat over het kiezen van grappige dingen die jongeren hun ouders vertellen, hoewel het altijd een genot is als dat gebeurt. Het doel is om dichter bij uw kinderen te worden door ze in hun eigen voorwaarden te begrijpen en goed te reageren op wat ze ook proberen te vertellen. Laten we beginnen met een emotie die moeilijk te begrijpen is, maar nog steeds een van de belangrijke dingen die ouders van hun kind moeten weten. “Mama, ik ben gefrustreerd”

Foto met dank aan Anthonykelly via Flickr, Creative Commons

Wanneer volwassenen zich gefrustreerd voelen, kunnen we het herkennen en er iets aan doen. Meestal nemen we gewoon een pauze en komen we dan terug naar het probleem om er opnieuw mee aan te pakken met hernieuwde ijver.

Wanneer volwassenen zich gefrustreerd voelen, kunnen we het herkennen en er iets aan doen. Meestal nemen we gewoon een pauze en komen we dan terug naar het probleem om er opnieuw mee aan te pakken met hernieuwde ijver.

Kinderen herkennen echter niet altijd frustratie. Ze weten niet wat het is en waarom ze zich zo voelen. Je zou een heel sociaal en gelukkig kind kunnen krijgen, maar er is misschien iets dat hij volledig voorkomt zoals kunst of wiskunde.

In tegenstelling tot volwassenen, hebben ze geen idee wat ze voelen. Vermijden van iets dat we niet leuk vinden, is een primaire reactie, dus dat is wat ze doen. Maar een veel gevaarlijkere reactie kan ook gebeuren. In plaats van alleen iets te vermijden, kan een kind besluiten om niet van kunst of wiskunde te houden omdat hij het niet kan. Hij zou ook kunnen gaan haten omdat hij niet de mogelijkheid heeft om iets te doen dat iedereen in zijn leeftijdsgroep kan doen.

Dit is wanneer mama en papa kunnen en moeten ingrijpen om te helpen. De manier waarop kinderen met teleurstelling moeten omgaan, is niet veel anders dan hoe we het doen. Maar wat belangrijk is, is dat jij als ouder er is om hem te helpen erachter te komen hoe.

Het eerste wat u moet doen, is het soort reactie identificeren dat uw kind moet frustreren. De twee die hier worden besproken, zijn niet exclusief, ze zijn slechts een van de meest voorkomende. Zodra u dat kunt doen, moedigt u uw kind aan om een ​​andere manier te vinden om frustratie te uiten. Misschien kan hij een wandeling maken of gaan spelen wanneer hij zich gefrustreerd voelt en het probleem later opnieuw aan te pakken. Je kunt je kind ook aanmoedigen om je te vinden en je mondeling te vertellen dat hij gefrustreerd is wanneer het zich voordoet, zodat je hem kunt helpen.

Gerelateerd conflict om een ​​compromis te sluiten

Leg uw kind uit dat teleurstelling een normaal gevoel is en dat zelfs volwassenen zoals u het ook voelen. Vertel hem dat dingen moeilijk kunnen worden, maar met constante oefening wordt hij beter en wordt het gemakkelijker.

Het vele belangrijke om te onthouden terwijl u uw kind helpt om te omgaan met teleurstelling is aanmoediging. Herken elke mijlpaal en prestatie, hoe klein het ook is. Dit houdt uw kind aan zijn taak en geïnspireerd om het te overwinnen.

“Papa, ik wil spelen”

Foto met dank aan Alan via Flickr, Creative Commons

Deze is eenvoudiger om te identificeren omdat ze het meestal ronduit zeggen, en zelfs als een kind te jong is om zijn verlangen om te spelen verbaal uit te drukken, kan het worden afgeleid uit zijn acties. Het probleem is meestal bij de ouders.

Je hebt werk, klusjes en verantwoordelijkheden voor volwassenen, om nog maar te zwijgen van het feit dat je voor alle andere behoeften van je kinderen moet zorgen. Dus als je kind net zoveel komt als jij en je laat weten dat hij wil spelen, ben je niet altijd enthousiast, ongeacht hoe onweerstaanbaar schattig hij zou kunnen zijn.

Misschien wilt u met uw kind spelen, maar soms is het gewoon te vermoeiend of te veel gedoe wanneer u de tijd kunt gebruiken om te rusten. Dit eindigtZo gewoon zijn dat sommige ouders zelfs vergeten hoe ze met hun kinderen moeten spelen.

De voordelen van de interactie van de speeltuin voor ouders en jongeren mogen nooit worden gereserveerd, alleen omdat je ‘geen last kon hebben’. Het is door de interactie van de speeltuin dat u de vroege ontwikkeling van de vaardigheden van uw kind aanmoedigt. Zijn motorische vaardigheden, competentie, interactie met peergroep en cognitieve ontwikkeling zijn allemaal dingen die kunnen worden verbeterd door middel van ouder-kindspel.

Dus neem in uw schema altijd een speeltuinproject op voor zowel ouders als kinderen. Als er geen speeltuin in de buurt van uw huis is, doe het dan in de achtertuin of u kunt zelfs een speelruimte in uw huis opzetten. Het hoeft geen perfecte omgeving te zijn, wat belangrijk is, is dat je met je kinderen speelt.

Als je het moeilijk hebt om erachter te komen wat je moet spelen, denk dan terug aan toen je kinderen was, welke games heb je met je ouders gespeeld? Denk er genoeg aan en je zult iets vinden dat te doen is dat leuk kan zijn voor het hele gezin.

“Mama, ik ben boos”

Foto met dank aan Chrissyeastwood via Flickr, Creative Commons

Woede bij kinderen is gemakkelijk te herkennen en is iets dat nooit door ouders mag worden genegeerd. Het kan verergerend worden om met de driftbuien van een kind om te gaan, maar er is meestal een oorzaak van het hoofd. Het vinden van die oorzaak is het begin om de emotie te verdrijven en geeft je de kans om je kind te leren hoe je goed kunt zijn.

Gerelateerde weekendreflectie

Ja, er is een goede manier om boos te worden of op zijn minst een goede manier om het uit te drukken. Woede is een andere primaire emotie en het is volkomen normaal dat uw kind het voelt. Je voelt het ook, toch? U kunt het gewoon beter beheren en uiten. Dat is precies de vaardigheid die je nodig hebt om je kind te leren als hij opgroeit.

Wanneer u zeer jonge kinderen hanteert, moet u stevig zijn en de grens met hen trekken. Ze hebben bijna geen remmingen en wanneer ze iets willen, willen ze het meteen. In dit stadium moet je je kind laten weten dat er enkele dingen zijn die gewoon niet acceptabel zijn. Het is goed voor hen om vroeg te weten dat je begrijpt dat ze erg vluchtig kunnen zijn, vooral als dat hun temperament is, maar je gaat niet bepaald gedrag accepteren.

Het is in dit stadium ook belangrijk om uw kind precies te vertellen waarom hij boos is. Laten we zeggen dat hij begint te huilen omdat je hem neerzet en te moe bent om hem meer te dragen. Vraag hem: “Je bent boos omdat ik je niet meer kan dragen, nietwaar?” Het is een beetje overbodig voor ons omdat we als volwassenen onmiddellijk begrijpen waarom het kind huilt. Maar voor het kind zullen woorden hem in staat stellen zijn gevoelens te begrijpen. Blijf hem dan uitleggen waarom je hem niet kunt dragen.

Op meer dan 2 jaar oud zijn kinderen al in dat stadium in hun leven waar ze woorden begrijpen, maar ze begrijpen misschien niet altijd wat ze voelen. Dus als ouder, zou je ze moeten helpen, niet alleen de dingen om hen heen, maar ook de dingen die ze in hen voelen.

Zo vroeg mogelijk moet u uw kinderen leren woorden te gebruiken om woede uit te drukken. Ze begrijpen hun emoties niet echt en ze weten geen andere manier om ze uit te drukken, zodat ze huilen of fysiek worden (spring rond, knap op iets, gooi spullen, enz.). Ze kunnen je soms zelfs raken. Maar naarmate ze ouder worden, worden ze beter in staat om woorden te begrijpen en te gebruiken. Dus zodra je kunt, wil je ze overbrengen naar woorden.

We hebben allemaal verschillende temperamenten; Kinderen doen het ook. Kinderen helpen herkennen en beheren is de taak van de ouders en is het beste gedaan terwijl ze jong zijn. Hoe beter de kinderen hierin worden, hoe eenvoudiger het voor hen zal zijn om in de samenleving te integreren.

“Papa, ik ben erg verdrietig”

Foto met dank aan Aikaweke via Flickr, Creative Commons

Verdriet is iets dat alle mensen voelen, ongeacht hoe oud ze zijn. Het kan door veel dingen worden geactiveerd, maar de meest voorkomende is verdriet voor verlies. Het kan het verlies zijn van een geliefde, een object, een omgeving, een relatie of zelfs het verlies van een huisdier.

Als ouder is het belangrijk voor u om te weten dat uw kind verdriet en ongeluk ervaart, net zoals u, maar ze kunnen het op een andere manier uitdrukken. Wat lastig is, is dat niet alle kinderen ongeluk uiten op dezelfde manier.

Gerelateerde weekendreflectie

Kinderen kunnen afstandelijk worden, dissocibel, boos, aanhankelijk, ze willen misschien niet meer naar school gaan, of ze kunnen hun eetlust verliezen. Het kan zelfs een mix hiervan zijn, naast andere dingen, zoals niet in staat zijn om zich te concentreren of uiteindelijk zonder reden van streek te zijn.

Zoals al eerder besproken, begrijpen kinderen hun gevoelens niet altijd. Dus ze reageren niet op ongeluk op dezelfde manier als wij. Maar net als volwassenen hebben ze ondersteuning nodig en ze hebben het nog meer nodig dan volwassenen doen dat soms.

Met behulp van het voorbeeld van verlies kan het verlies van een huisdier een extreem trieste ervaring voor een kind zijn. Zeer jonge kinderen begrijpen het concept van verlies niet helemaal en hoe permanent het is. Naarmate ze ouder worden, beginnen ze de duurzaamheid ervan te herkennen, maar won het nog steeds ‘het kan het volledig begrijpen.

Als ouder is wat veel belangrijk is in deze omstandigheden een omgeving produceren waarin uw kind zijn emoties vrijelijk aan u kan uiten. Misschien kun je het doen door spel of door kunstwerken. Je moet je kind laten zien en vertellen dat je er voor hen bent en klaar bent om te luisteren als er ooit iets is dat hij van zijn borst nodig heeft.

Als je denkt dat een plotselinge verandering in het gedrag van je kind is vanwege een verlies of vanwege een andere gebeurtenis die hem misschien verdrietig maakt, moet je erover met hem praten. Kinderen weten niet altijd hoe ze met je moeten praten over hun emoties, dus het leiden van zorgen en gesprekken kunnen hen helpen zich te openen.

Als ze zich veel zorgen voor u hebben over een verlies of een gebeurtenis die hen verdrietig maakt, neem dan de tijd om ze allemaal te beantwoorden. Het is hun manier om te proberen hun gevoelens te begrijpen en wat er om hen heen gebeurt.

Een ander belangrijk ding om op te merken is dat je eerlijk tegen je kind moet zijn als ze je moeilijke zorgen over verlies vragen. Lieg niet tegen hen alleen omdat je weet dat ze je zullen geloven. Ze bevinden zich in een stadium in hun leven waar ze dingen moeten begrijpen, zelfs de moeilijke realiteiten. Dus vertel ze de waarheid.

Een kind opvoeden is een moeilijke maar fantastische ervaring. Het is ook een ernstige verantwoordelijkheid. Je hebt in jouw zorg een leven of meerdere levens. Wat je doet, hoe je ze behandelt, wat je ze laat zien en wat je tegen hen zegt, zal een aanzienlijk effect hebben op wie ze in de toekomst zullen worden.

Dus voed uw kinderen goed op. Praat altijd met ze, moedig ze aan, laat ze zien dat je ze leuk vindt en leer ze. Vergeet nooit om naar hen te luisteren. Omdat zelfs als ze alleen kinderen zijn, ze ook veel te zeggen hebben.

Dit artikel is geschreven door Jeanette Anzon voor het tijdschrift Healthy Mothers. Jeanette blogt ook op adventuredweller.com.

Link naar dit bericht: 4 dingen jongeren jongeren Vertel hun ouders dat het nooit mag worden genegeerd

0/5

(0 beoordelingen)

Delen is zorgzaam!

Delen

Tweeten

Delen